We dachten samen na over Gods Woord uit Efeze 2: 19-22.
Zo zijt gij dan niet meer vreemdelingen en bijwoners, maar medeburgers der heiligen, en huisgenoten Gods;
Gebouwd op het fondament der apostelen en profeten, waarvan Jezus Christus is de uiterste Hoeksteen;
Op Welken het gehele gebouw, bekwamelijk samengevoegd zijnde, opwast tot een heiligen tempel in den Heere;
Op Welken ook gij mede gebouwd wordt tot een woonstede Gods in den Geest.
Vooral dat bekwaam samengevoegd raakte me. Stenen waren in die tijd niet zo netjes en precies als de stenen waar onze huizen van gebouwd worden. Elke steen afzonderlijk kreeg een speciale behandeling. Hier wat afgehakt, daar wat geveild, zodat het precies passend is voor de plaats waar de steen moet komen.
God houdt ons in Zijn handen. Met de uiterste zorg hakt en schaaft Hij eraf wat niet nuttig is voor Zijn tempel. Iedere steen wordt zo door Hem verzorgd. Hij geeft iedere steen zijn eigen plaats. En allemaal gefundeerd op Hem! ( Ik hoef niet te schaven, Hij doet t!)
Een bemoediging voor mezelf, voor de mensen om me heen als ik zie dat we gehakt en geschaafd worden, God houdt ons in Zijn handen. Hij weet welke plaats Hij in gedachten heeft voor ons. En samen, zo verschillend als we zijn, vormt Hij ons tot eenheid, vormt Hij ons tot Zijn tempel, waar Hij woont!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je m'n blog hebt gelezen! Je reactie is van harte welkom!